Timewasters

Net voor m’n vertrek naar huis nog een vertegenwoordiger van de Spaanse warenhuisgigant El Corte Inglés over de vloer gekregen. Rats vergeten! Nu, ik was nog op kantoor, dus die man had geluk, hoewel. Blijkbaar hebben die zuiderlingen het concept van ‘verveelde blik’ nog niet te pakken en ik heb hem letterlijk moeten verzoeken terug dat vliegtuig in te kruipen om alles op mail te zetten daar in Spanje. Geen wonder dat de economie er achteruit gaat met dat soort verwijfd getater. Niemand die iets van dat taaltje snapt. Hoe die Spanjaarden het voor mekaar krijgen is mij een raadsel.

El Corte Inglés wil vast gehakt maken van zijn concurrenten, maar mijn aandacht krijg je niet door een schele nicht aan mijn deurbel te hangen. Ik weet nog steeds niet wat dat geschenk nu precies is dat hij gegeven heeft, maar de hond is er verzot op. Waardevolle tip, mensen: Telefoontje, mailtje, overschrijvinkje, nog een overschrijvinkje, bedankje, nog een overschrijvinkje en afgehandeld.

On a brighter note: Jensen-Group doet het goed. Iedereen tevreden en dan gaat je smartphone naar de wierook ruiken natuurlijk.

Tot slot nog even dit. Na het Wit-Gele kruis, Asfaltkonijn, Roularta, Kurt Rogiers, een Nederlands toneelgezelschap en een man met een gek hoedje in het Brusselse Noordstation, is een project met de naam Metatale de volgende zwartrijder om languit op mijn sneltrein plaats te nemen. Smaakt blijkbaar naar meer, dat graan van me. En de man in de straat maar aanschuiven in de rij om het als eerste te mogen geloven.

Laten we eens eerlijk zijn: denken jullie nu echt dat ik een of ander stoffig algoritme zou laten bepalen wie “de meest invloedrijke blogger” is? Maak ik verdomme zelf wel uit.

Metatale? Not in this lifetime.